Op 25 november komt het langverwachte solo debuutalbum uit van Sef op het label van Topnotch. De rapper heeft dit moment geduldig afgewacht. Hiervoor heeft Sef vooral naam gemaakt als lid van Flinke Namen en van het gelegenheidscollectief Ski Leraar Bruin Money Gang, ook als maker van hitrefreinen Dio’s Tijdmachine, The Opposites’ Me Nikes, Stuk van The PartySquad en als mc naast zijn vaste compagnon dj The Flexican. Binnenkort gaat hij op toer met Gers Pardoel.
In de stijlvolle loge van Hotel V in Amsterdam ontmoet ik de ietwat vermoeide Sef aan het einde van zijn persdag. Maar hij is wel een tevreden man: “Dit is de tofste persdag die ik tot nu toe heb gehad, iedereen stelt van die leuke vragen”, merkt de refreinkoning op. Ons gesprek staat natuurlijk in het teken van zijn nieuwe album De Leven, waarvan de titel expres niet klopt.
Kun je een duidelijk verschil aanwijzen tussen je soloalbum en de projecten die je hiervoor hebt gedaan?
Ik had nu de volledige vrijheid om te doen waar ik zin in had. Mijn soloalbum klinkt veel electronischer en poppier dan wat het publiek van mij gewend is. De songs zijn minder rapachtig en meer in liedjesvorm: discoachtige tracks maar wel in hedendaags jasje, geen stoffige retrosound. Het is wel heel anders dan wat mensen van mij kennen. Voor mij was deze stap niet zo groot omdat ik wel eerder nummers heb gemaakt in een vergelijkbare stijl maar nooit uitgebracht heb.
De teksten op De Leven gaan over een rijk en vol leven.
Ja, ze gaan over een vol leven, dat is wel een goede woordkeuze. Ik wilde graag mijn alledaagse leven vastleggen op dit album. Door mijn leven als artiest, heb ik best wel een raar leven. Als je zoveel op weg bent voor optredens, gebeuren er vaak gekke dingen. De kans op bijzondere situaties is gewoon groter. Daarnaast leid ik natuurlijk ook een gewoon leven. Het is heel raar als je de ene dag voor heel veel mensen staat op te treden en de andere dag sta je gewoon in de Albert Heijn te kiezen wat je wilt drinken.
Je hebt een soloalbum uitgebracht maar het staat vol met samenwerkingen (o.a. met Faberyayo, Dio en Jiggy Dje)
Mijn vooropgezette plan was om met niemand samen te werken, maar soms schreeuwt een nummer gewoon om een bepaalde samenwerking en dat is ook wel typerend voor the scene. Ik was bijvoorbeeld in mijn studio bezig met opnames van de track Renaissance man, toen liepen Willie Wartaal en Adje toevallig binnen. Dan moet je die situatie gewoon laten gebeuren en met hun aan de slag gaan. Op zo’n spontane manier ontstaan mijn samenwerkingen overigens vaak.
Waarom de opmerkelijke keuze om de track Diamant met Hans de Booij op te nemen?
Ik vond het nummer Annabel van Hans de Booij altijd heel tof toen ik klein was. Later ben ik meer muziek van hem gaan luisteren. Ik was er nog steeds van onder de indruk. Het nummer Diamant kenmerkt zich door een jaren tachtig sound onder andere door het gebruik van die typische synthesizers. Na het opnemen ervan kwam ik tot de conclusie dat ik het refrein niet zelf moest gaan zingen, dat vond ik niet passend bij de tekst. Toen dacht ik gelijk aan Hans de Booij vanwege de eighties-sound, die heb ik toen via mijn label benaderd. Hij was meteen enthousiast over een samenwerking maar hij bleek in Thailand wonen. Bij toeval had ik rond die periode een vakantie geboekt naar Thailand. Daar heb ik vervolgens vijf dagen met hem rondgehangen en
hebben we de track opgenomen.
Hoe verliep het albumproces?
Het proces verliep behoorlijk soepel omdat ik er ruim de tijd voor heb genomen. Ik had exact voor ogen hoe ik het album wilde maken. Een moeilijkheid was wel dat ik met veel verschillende producers heb samengewerkt, zoals: Reverse, Big 2, Benny Sings,, Bart B More en Snelle Jelle. Iedereen kwam aan het einde met losse sporen aanzetten, dat was soms wel een drama en chaotisch. Maar het leuke is, je hoort niet op het album wie welk nummer gemaakt heeft. Iedere producer kwam met een verrassing aanzetten. Ik hou wel van verrassingen.
Wat veel mensen niet weten, is dat jij ook een vormgever bent. Hoe zien we dat terug in
jouw muziekuitingen?
Ik ben heel visueel ingesteld. Ik vind de manier waarop de muziek gepresenteerd wordt, net zo belangrijk als de muziek zelf. Dan weten mensen ook in welke context ze jou moeten plaatsen. Voor de vormgeving van mijn album heb ik diverse kunstenaars gevraagd om een visuele interpretatie te maken van een nummer. Hierin heb ik ze volledig de vrije hand gegeven. Ze kwamen ook allemaal terug met ontwerp die ik niet had verwacht had.
(Floor Boogaart LiveXS)
Hoe verliep het albumproces?
Het proces verliep behoorlijk soepel omdat ik er ruim de tijd voor heb genomen. Ik had exact voor ogen hoe ik het album wilde maken. Een moeilijkheid was wel dat ik met veel verschillende producers heb samengewerkt, zoals: Reverse, Big 2, Benny Sings,, Bart B More en Snelle Jelle. Iedereen kwam aan het einde met losse sporen aanzetten, dat was soms wel een drama en chaotisch. Maar het leuke is, je hoort niet op het album wie welk nummer gemaakt heeft. Iedere producer kwam met een verrassing aanzetten. Ik hou wel van verrassingen.
Ik ben heel visueel ingesteld. Ik vind de manier waarop de muziek gepresenteerd wordt, net zo belangrijk als de muziek zelf. Dan weten mensen ook in welke context ze jou moeten plaatsen. Voor de vormgeving van mijn album heb ik diverse kunstenaars gevraagd om een visuele interpretatie te maken van een nummer. Hierin heb ik ze volledig de vrije hand gegeven. Ze kwamen ook allemaal terug met ontwerp die ik niet had verwacht had.
(Floor Boogaart LiveXS)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten