Perfecte chemie
heerst in Paradiso tijdens De La Soul
Vraag een willekeurige
dertigplusser om een aantal nummers op te noemen van De La Soul, en
onherroepelijk krijg je de antwoorden Ring, Ring, Ring en Me, Myself
And I, maar verder geen idee… Vaak zal de naam van het hiphoptrio uit New
York de herinnering oproepen aan vervlogen tijden, maar wat betekenen ze
vandaag de dag nog? Op wat incidenteel geflirt na met de Gorrilaz, Redman Chaka
Khan bleven nieuwe successen lang uit. Vanavond ga ik het zien in een vol en
vooral broeierig Paradiso.
Ik verwacht een
seniorenclub en veel kleurlingen bij binnenkomst, maar het tegendeel is waar.
Er zijn vooral veel mensen die tijdens het verschijnen van het legendarische
album 3 Feet High And Rising in 1989 nog geboren moesten worden en
opvallend veel blanken.
De ooit zo
invloedrijke happy-hiphoppers gedragen zich nog steeds als ware diva’s door een
half uur op zich te laten wachten. Nog voordat ze beginnen sijpelt het zweet al
langs mijn bilnaad, zo warm is het. Dan eindelijk schuifelen de hiphopveteranen
het podium op met uitgebreide liveband. Rapper/dj Vincent Mason roept het
publiek de ogen te sluiten en na te denken over waar je was toen hun eerste
album uitkwam. Even terug wanen in the good old nineties. De show begint met
een prettige mix van funk, rap, soul en disco, waar ze immers om bekend staan.
Zeer geroutineerd weten ze het publiek uitstekend naar hun hand te zetten, met
de vele oh yeahs, when I say ah, you say ah, wave your hands like you just
don’t care. Etcetera, etcetera. MC Dave Jude Julicoeur oogt in het begin
een beetje verveeld door veelvuldig op z’n horloge te kijken, zijn telefoon te
checken, en aan de microfoon te sjorren alsof het zijn lul is.
Halverwege de
show wordt een intermezzootje ingebouwd door een aanstekerballade in te zetten,
de aanvullende liveband loopt af. Tegelijkertijd is dit ook een klein
inkakmoment. Maar daarna komt het trio keihard terug met duistere zware
hiphopbeats. Een welkome afwisseling.
Perfecte chemie
heerst vanavond tussen band en publiek. Naarmate de show vordert gaan de handen
steeds enthousiaster de lucht in. Mc Kelvin Mercer duikt het publiek in. Een
paar fans krijgen een microfoon in gezicht gedouwd om vervolgens vals mee te
blèren. Interactie te over. Helemaal als de welbekende classics Ring, Ring,
Ring en Me, Myself And I voorbijkomen. Het spreekwoordelijke dak
gaat eraf. De heren van De La Soul en band genieten zichtbaar. Heel Paradiso
joelt en smeekt om meer als ze het voor gezien houden.
De La Soul biedt dus niks
nieuws maar verder prima avond, prima concertje, prima sfeertje! Floor
Boogaart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten